Freud, twórca wyjątkowej drogi wędrowania przez ludzkie dusze, przestrzegał, że „czasami cygaro jest tylko cygarem i niczym więcej” – czyli że z głębią naszej osobowości może być bardzo różnie… Ale Freud Freudem a wyznawcy psychoanalizy (bo jak inaczej ich nazwać?) wyznawcami… Świetnie widać to w Psychoterapii Jacka Chmielnika – po jednej stornie psycholog-freudysta, po drugiej – pacjent. Psycholog prowadzi wykład, prezentując swoją teorię na przykładzie przypadkowo wybranego z sali pacjenta – wszystko wedle przypisanych psychoanalizie stereotypów – jest więc w Psychoterapii i zagłębianie się w libido, i psycholog, którego psychiczna równowaga budzi pewne wątpliwości, i sfrustrowany, zmęczony życiem pacjent… Psycholog, stosując wypracowane przez siebie metody, próbuje sięgnąć głęboko w podświadomość pacjenta i zmusić go do zwierzeń. Ale psychoanaliza – także ta widziana lekko przymrużonym okiem – to nie są proste sprawy, cygaro to jednak nie zawsze tylko cygaro… Pomimo starań prowadzącego sytuacja rozwija się w całkiem niespodziewaną stronę i zmierza ku zaskakującemu końcowi. A do tego ta śpiewająca, natrętna asystentka…